natura ludzka

См. также в других словарях:

• człowieczeństwo — n III, Ms. człowieczeństwowie, blm «natura ludzka, istotne cechy człowieka, godność ludzka; bycie człowiekiem» Zdolność tworzenia kultury jest znamieniem człowieczeństwa. Zaprzeć się swego człowieczeństwa …   Słownik języka polskiego

• ludzkość — ż V, DCMs. ludzkośćści, blm 1. «ogół ludzi na ziemi, ród ludzki» Cała ludzkość. Dzieje ludzkości. Dobroczyńca ludzkości. Pracować, poświęcić się dla dobra ludzkości. Młodości! ty nad poziomy wylatuj, a okiem słońca ludzkości całe ogromy… …   Słownik języka polskiego

• ułomny — ułomnyni, ułomnyniejszy 1. «mający wady budowy, będący kaleką» Ktoś jest ułomny od urodzenia. 2. «o człowieku i jego naturze: popełniający błędy, skłonny do słabostek; o dziełach ludzkich: pełen błędów, niedoskonały» Ułomna natura ludzka. Ułomny… …   Słownik języka polskiego

• człowieczeństwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. człowieczeństwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} bycie człowiekiem; postawa humanitarna, szlachetna; pozytywne cechy człowieka, jego godność, dobroć; natura ludzka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dać wyraz, dowód człowieczeństwa …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ludzki — ludzkidzcy 1. «dotyczący człowieka, ludzi, należący do człowieka» Ludzkie głosy. Ludzka mowa. Ludzkie gadanie. Ludzka praca. Ludzka życzliwość. Ludzki wysiłek. Czaszka ludzka, szkielet ludzki …   Słownik języka polskiego

• głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

• dwoisty — «złożony z dwóch części; mający dwie postaci; podwójny, dwojaki» Dwoisty kłos. Dwoista natura czegoś. ∆ szt. Dwoisty obraz «obraz, w którym przedmiot przedstawiony daje się dwojako interpretować, np. jako ruina domu i zarazem ludzka głowa;… …   Słownik języka polskiego

• dziki — dzicy, dzikszy 1. «będący w stanie natury, w stanie pierwotnym» a) «o zwierzętach: nie oswojony, nie obłaskawiony, nie hodowany» Dziki mustang. Dzikie gęsi, kaczki, łabędzie. b) «o roślinach: nie uprawiany, nie hodowany» Dzikie wino, dzika mimoza …   Słownik języka polskiego

• las — m IV, D. u, Ms. lesie; lm M. y «naturalny lub wyhodowany przez człowieka zwarty zespół roślinności z przewagą roślin drzewiastych i ze swoistą fauną» Ciemny, zielony las. Gęsty, nieprzebyty las. Las iglasty, liściasty, mieszany, sosnowy.… …   Słownik języka polskiego

• krew — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. krwi, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czerwony płyn krążący w zamkniętym układzie naczyń krwionośnych kręgowców, składający się z płynnego osocza i krwinek; dostarcza… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień